ลอตต้า น้องน้อยวัยซน : แอสตริด ลินด์เกรน (บุญส่ง ชเลธร แปลจากภาษาสวีเดน)

ลอตต้า น้องน้อยวัยซน

"ร้องไห้ทำไม โทตเต้" 

"เขาร้องเพราะหนูไม่ให้กินสตรอว์เบอร์รี่ของหนู" ลอตต้าตอบ

"แล้วของเขาหมดแล้วหรือ"

"ค่ะ" ลอตต้าตอบอีก "หมดเกลี้ยงเลย เขาร้องไห้ด้วยตอนหนูกินของเขาหมด"

แต่คืนนั้นเธอก็ดีกับโทตเต้ ตอนที่เขาร้องไห้กลัวความมืดเพราะต้องนอนคนเดียวในห้องพักแขก และขอให้เปิดประตูกว้างไว้

คุณป้าไคซ่าต้องบอกว่า "โทตเต้ ลูกไม่เคยกลัวความมืดเลยนี่เวลานอนที่บ้าน" ลอตต้าแทรกขึ้นมา "นั่นเป็นความมืดที่บ้านของ

เขาเอง คุณป้ารู้นี่คะ เขาไม่ชินกับความมืดบ้านคุณยาย คุณป้ารู้นี่คะ" โทตเต้เลยได้เข้ามานอนในห้องเดียวกับเรา ลอตต้าหอม

แก้มเขา ห่มผ้าให้ และบอกว่า "เดี๋ยวจะร้องเพลงให้ฟังจะได้ไม่กลัว"