เท่ารักเธอ : อรุณี ศรีสุข

ในขณะที่โลกเต็มไปด้วยความเกลียดชัง สงครามกําลังเข้าใกล้เราทุกทีไม่ใช่สงครามที่เราคุยกันอยู่เสมอว่าไกลตัวเรา แต่เป็นสงครามที่ฆ่าฟันกันจริงๆ ผู้คนล้มตายเป็นหมื่นเป็นแสน สงครามที่เห็นชีวิตมนุษย์ช่างไร้ค่าสิ้นดี ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทําให้ฉันยืนยันได้ว่า โลกเราคงมีความรักเหลืออยู่น้อยเต็มทีจริงๆ ฉะนั้นฉันคงเป็นคนโชคดีที่สุดสินะ ที่บังเอิญได้ค้นพบ ได้พบเจอสิ่งนี้ในชีวิตที่ผ่านมา คงไม่ใช่แค่ฉันเพียงคนเดียว ตัวละครทุกตัวที่อยู่ใน “เท่ารักเธอ” ฉันคิดว่าโชคดีเช่นกัน

“เท่ารักเธอ” เกิดขึ้นเพราะฉันอยากให้อภัยตัวเองที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องราวที่ผ่านมาทั้งหมด เพราะฉันไม่มีใครเหลือให้ขอให้ยกโทษให้ และที่สําคัญกว่านั้น ฉันได้บันทึกความทรงจําที่งดงามที่สุดให้คงไว้ สุดท้ายไม่ว่าชีวิตมันจะเจ็บปวดและมีบาดแผลแค่ไหน ฉันคิดว่าไม่มีอะไรเยียวยาได้ นอกจากอดีตในความทรงจําที่งดงามจะกลับมารักษาเอง

อรุณี ศรีสุข

สารบัญ : เท่ารักเธอ

• คำนำสำนักพิมพ์ (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก)
• คำนิยมโดย อัลฟาโรมิโอ
• คำนิยมโดย เป็นเอก รัตนเรือง
• คำนิยมโดย นนทรีย์ นิมิบุตร
• คำสารภาพ (คำนำผู้เขียน)
• เท่ารักเธอ
• 10 ปี คำสารภาพ (คำตามผู้เขียน)

เนื้อหาปกหลัง : เท่ารักเธอ

หนังสือเล่มนี้ผู้ชายอ่านแล้วจะเข้าใจผู้หญิงมากขึ้น ผู้หญิงอ่านแล้วต้องร้องไห้... (อัลฟาโรมิโอ)
คนที่หัวใจมีบาดแผล น่าจะมีอารมณ์ร่วมได้มากกับ "เท่ารักเธอ" ยิ่งแผลเหวอะหวะเท่าไหร่ น่าจะยิ่งรู้สึกอินได้มาก (เป็นเอก รัตนเรือง)
ผมไม่เคยแม้แต่จะคิดเลยว่าอิ๊มจะเขียนหนังสือที่สามารถถ่ายทอดเรื่องราวและความรู้สึกได้ดีขนาดนี้ ผมถูกดึงดูดให้อ่านเอาเรื่องแบบม้วนเดียวจบไปเลยทีเดียว (นนทรีย์ นิมิบุตร)

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : เท่ารักเธอ

ฉันเริ่มอ่านต้นฉบับ “เท่ารักเธอ” ครั้งแรกตอนสี่ทุ่มกว่า มารู้ตัวอีกครั้งเมื่อปิดต้นฉบับลง แล้วลุกขึ้นมานั่งร้องไห้อย่างยาวนานในขณะที่นาฬิกาเดินเลยเที่ยงคืนมาเล็กน้อย

เหตุการณ์สั้นๆ ข้างต้นคงพอบอกได้ว่า ทําไมสํานักพิมพ์จึงพิมพ์นิยายเล่มนี้ออกมา กับนักเขียนหน้าใหม่คนหนึ่งที่มีความสดและความกล้าในการเขียน ทําให้เรารู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว เป็นประวัติศาสตร์หนึ่งในชีวิตของเรา เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเราอย่างที่พี่สาวคนนี้ชอบถาม "หรือ โลกเราทุกวันนี้คงมีความรักเหลืออยู่น้อยเต็มทีทุกคนถึงได้รู้สึกโหยหาเช่นนี้” มันคงเป็นเช่นนั้นจริงๆ สําหรับคนที่มีบาดแผลในหัวใจทุกคน เหมือนคืนที่ฉันนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวบนเตียง

ฉันคงบอกอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะบางครั้งสิ่งที่อยู่ข้างในก็มากกว่าที่ตัวอักษรจะถ่ายทอดได้ แต่อยากให้ทุกคนได้อ่าน เพราะฉันเชื่อว่าในชีวิตหนึ่ง เราทุกคนย่อมต้องเคยมีรัก และไม่ว่าจะเป็นอย่างไรเมื่อมองกลับไปแล้วเราจะยิ้มหรือร้องไห้ มันก็เป็นความทรงจําที่เรารักเสมอ อ่านเถอะนะคะ เพราะมัน “เท่ารักเธอ” จริงๆ

สุดสัปดาห์สํานักพิมพ์